Fruit als ontbijt

De afgelopen weken ben ik om 6.15 op de fiets gestapt, om naar de kerk te gaan om te bidden. Ik weet het, het klinkt een beetje religieus, maar (normaal gesproken) geniet ik er echt van om dit te doen! In ieder geval, als je zo vroeg op staat, zie je hoe mooi de zon opkomt.

Precies op de hoek vanwaar we wonen, is er een groote vuilstortplaats. Het is maar 50 meter bij ons appartement vandaan. Twee keer heb ik mijn vuilnis daarheen meegenomen om het weg te gooien, en beide keren voelde ik me stom. Weet je, er slapen een paar kinderen precies naast de vuilstortplaats. Als ik om 6.15 langskom zijn ook zij net bezig om met de dag te beginnen. Ze maken een klein vuurtje van de dozen die mensen weggooien en proberen zich een beetje op te warmen.

De eerste keer dat ik mijn vuilnis weggooide, sprongen een aantal jongens op, en doken letterlijk in de vuilstort om mijn zak te controleren. (arme jongens, alles wat erin zat waren luiers van Maëlle en misschien een klein restje...)

De tweede keer wilde één van de jongens zo graag mijn vuilniszak hebben toen hij me zag, dat hij me bijna van mijn fiets duwde om de vuilniszak te pakken. Weer was het enige dat hij kon vinden een teleurstellende hoop luiers...

Deze tweede keer had ik er echt moeite mee. Daar stond ik dan - op weg op te 'bidden', net nadat een aantal straatjochies 'gezegend' waren met mijn afval. Ik voelde me echt als de Farizeërs in de Bijbel...Die ene die de zieke man voorbijging, omdat hij naar de tempel ging... Ziek.

Ik heb er met Tatiana over gesproken, omdat ik voelde dat ik niet gewoon kon gaan en ze eten kon brengen...dat zou niet het probleem oplossen van deze straatjongens. Of kon ik dat wel? Weet je, ik weet echt niet wat wijsheid is in een dergelijke situatie.

Het enige dat ik weet, is dat een kleine groep straatjochies tussen 8 en 15 jaar oud maar 50 meter bij ons appartement vandaan wonen. En het enige dat ik weet is dat ze koud en hongerig zijn als ze wakker worden. Het enige wat ik voor hen de komende weken kan doen is om hen wat fuit te geven om op gang te komen...Natuurlijk zal deze 'voorziening' stoppen als ik vertrek, dus ik los geen problemen op... Maar niets doen voelt ook niet goed...Het klopt dat in de Bijbel staat dat 'de armen altijd met je zijn'. Maar daarna staat er ook direct: Marcus 14:7 en iedere keer dat je wilt, kun je hen helpen. Heb je onlangs armen geholpen? Ik weet zeker dat je ze ergens kunt vinden.