Onze buurtkinderen

Gister nam ik Maëlle en Emeth mee voor een wandeling om ons huis. We hebben een aantal kinderen bij ons uit de buurt ontmoet: Kali (6), Didi (3), Flavour (6), Didi (3), Vallery (7) en Joy (1). Ze wonen één straat verderop. Kali, Ballery en Vlavour gaan niet naar school vanwege het schoolgeld. Ze passen de hele dag op hun broertjes en zusjes en spelen in smerig water.

Dat ik zelf twee kinderen heb, zorgt ervoor dat ik snel in contact kom met andere kinderen. Maëlle was bellen aan het blazen en Emeth werd daar zo enthousiast van. Toen de kinderen dit zagen voelde zij zich ook vrij om achter de bellen aan te rennen en te proberen om deze kapot te prikken. Het was zo leuk en ik werd er blij van om naar ze te kijken!

Toen haalde ik mijn camera tevoorschijn en hadden we een echte fotoshoot. Ze poseerden en renden vervolgens naar me toe om zichzelf op het schermpje te zien. Ze moesten hard lachen toen ze zichzelf op het schermpje zagen en hadden gelijk wat commentaar in het Lugandees over hoe ze er uitzagen. Typisch meiden J

Vanbinnen voelde ik een strijd. Ik wilde elk kostbaar moment dat we hadden vastleggen.. maar aan de andere kant wilde ik ook het feit vastleggen dat deze kinderen rondliepen in het afval van iemand anders -te zien hoe ze gekleed waren.. Maar om dit te laten zien is zinloos. Wij netjes, zij helemaal vies.. Ik besloot alleen 'mooie' foto's te laten zien: 

 

Toen we terug naar huis liepen vroeg ik me af wat deze kinderen zouden zeggen toen ze thuis kwamen. Of ze me de Mzungu (witte man) zouden noemen. Ik vroeg me af of onze relatie onschuldig kan blijven.. of dat na verloop van tijd ze ons om spullen zullen vragen.. voor schoolgeld.. andere dingen die ze nodig hebben. Ik vraag het me af. We zullen het zien..